2023 – Delhi, Mathura, Rajasthan, Punjab, Rishikesh – 3 weken rondreis 

AMSTERDAM 02-03-2023 

Op de laatste dag van mijn vorige reis had ik een missie: mama zo ver krijgen om met mij mee te gaan naar India! Ik wist dat ik er heel wat energie in zal moeten steken om haar te overtuigen. Het heeft wat moeite gekost, maar na heel wat wikken en wegen heeft zij me een volmondige ja gegeven om met mij mee te gaan. Ik kreeg hierbij carte blanche om alles te regelen en te boeken. Dat heb ik natuurlijk vol overgave gedaan en nu is de dag van ons vertrek eindelijk aangebroken! Vanochtend word ik al om 05:00 uur wakker. Ik kan niet wachten om te vertrekken en sta dus ook al anderhalf uur te vroeg in de startblokken! Hopelijk krijg ik vandaag nog voor vertrek of morgen bij aankomst in Delhi een akkoord op mijn tegenbod voor de verkoop van mijn appartement. Zodra de verkoop rond is ben ik zo vrij als een vogel om over de wereld (nou ja door India) te reizen en mij te storten op het vrijwilligerswerk en het opzetten van Heart of India Travel. 

Om 11:45 als we in de auto zitten richting Schiphol komt het goede nieuws, ik heb mijn appartement verkocht voor de prijs die ik er voor wilde hebben. Wat een gevoel van vrijheid!!!  

We nemen afscheid van Micheal die ons heeft gebracht en alles verloopt soepel op Schiphol! Best vreemd om na 4 jaar alleen reizen nu weer een reisgezelschap bij me te hebben!  

De wachttijd op Schiphol vliegt voorbij, druk druk met beantwoorden van alle lieve woorden en felicitaties. Wat voelt het toch rijk om zulke attente mensen om je heen te hebben!  

Aangekomen op Doha ga ik zoals gewoonlijk op zoek naar een rookhok. Blauw van de rook staat t hier. Mama slaat over, ik geef me over aan mijn verslaving en voel een roes. Heerlijk, nog 4 uur en we komen aan in Delhi! 

DELHI 03-03-2023 

Als we door Delhi rijden valt het me op dat er veel minder smog is dan in 2019. Ik vraag het na aan Ranjeet en inderdaad het klopt. Ze hebben een aantal maatregelen getroffen waardoor de stad een stuk minder vervuild is (onder andere bijna alle auto’s rijden ipv diesel op benzine). Daarnaast valt het me op dat in vergelijking met 2019 heel het moderne gedeelte van de stad bezaaid is met nieuwe bomen en vele bloemen. Volgens Ranjeet heeft dit te maken met de G20 die gaande is. Ze hebben hiervoor heel de stad opgepimpt! 

Aangekomen in het hotel kom ik er achter dat ik mijn trolley op de bagageband ben vergeten. Tja die neem ik altijd mee de cabine in dus totaal niet meer aan gedacht. Dat betekend dat we zo weer richting vliegveld kunnen! Lekkere start NIC. En Mike mij er maar op attenderen dat ik in de gaten moet houden dat mama niks vergeet…..  

We keren terug naar het vliegveld, na 2,5 uur weten we eindelijk waar we moeten zijn, althans dat hopen we. Ranjeet en ik staan in de terminal bij de uitgang van arrivals. Mama hebben we buiten bepakt en bezakt op een bankje moeten achterlaten. Het ziet ernaar uit dat we de sightseeing moeten overslaan. Het is inmiddels namelijk 15:00 uur, een uur rijden naar het hotel en we moeten ook nog lunchen. 

Om 1540 heb ik eindelijk de trolley terug. Beiden zijn we gesloopt en willen we maar 1 ding: eten! Mama maakt als eerste maaltijd kennis met een eenvoudige maar lekkere thali en nog een hapje die haar de hele reis bij zal blijven! 

Om 17:30 gaan we vermoeid terug naar het hotel. Vandaag dus niets bezocht, wel het vliegveld van alle kanten gezien! 

Onderweg naar het hotel kunnen we het natuurlijk niet laten om langs een donkere wineshop te rijden en een biertje te halen. Maar ja hoe maak je een fles open? Ik probeer het met de kamer sleutel. Dit echter zonder succes. Mams heeft een plan. Kijk NIC gewoon hier in het slot van de badkamer deur. En ja hoor, fles open, badkamer en wij onder gespoten. Onze kamer ruikt naar een oude kroeg. We maken schoon en vullen onze glazen en lopen er mee naar beneden want hierbij moet gerookt worden… ook in Delhi mag je niet op publiekelijk grond drinken (wat ik snap). Onze glazen worden omgewikkeld met servetten en daar zitten we op ons best. Tot dat mama piromaantje gaat spelen….. 

Morgen richting mathura voor eerste dag Holi viering! 

VRINDAVAN 04-03-2023 

De dag begint lekker. We zouden om 0800 richting Vridavan/Mathura vertrekken en wat blijkt, de wekker is niet afgegaan waardoor we om 08:40 wakker schieten. We hebben meer dan klokje rond geslapen.  Snel Ranjeet een bericht gestuurd om te laten weten dat we binnen 30 minuten buiten staan. Als we eenmaal in de auto zitten kan ik mijn portemonnee niet vinden. Shit nog even de kamer doorzoeken. Niks! Dan maar koffer uit de auto halen en midden op straat in de koffer zoeken. Ja hoor daar ligt ie! Gister in alle vermoeidheid in de koffer gestopt. Nou wie dacht dat ik met een chaoot op stap ging heeft het goed mis wat mama heeft tot zo ver alles op orde. Niet dat dit een garantie is voor de toekomst hè maar for so far doet ze het beter dan ik!  

Als we aankomen in Vrindavan, moeten we een heel stuk omrijden omdat Holi al in volle gang is. Als de auto geparkeerd is moeten we de laatste 500 meter te voet afleggen. Ik in tuk tuk omdat de koffers vervoerd moeten worden. Slingerend door de straten en om me heen kijkend voel ik me thuis.  

Holi wordt hier al gevierd.  Het feest van de lente, de overgang van oud naar nieuw. Holi vindt zijn oorsprong in India, waar de kasten, de sociale klassen, verbonden zijn aan kleur. Met Holi gooien hindoes verschillende kleuren poeder de lucht in: een teken dat op deze dag het kastensysteem volledig ontwricht is. 

In deze regio wordt Athmar Holi gevierd,4-5 dagen voorafgaand aan de Holi-festiviteiten van andere staten. Het festival wordt hier op een eigenaardige manier gevierd in de steden Nandgaon en Barsana. De steden liggen zo’n 42 km van Mathura en zijn enorm populair vanwege de vieringen tijdens Holi. De inboorlingen staan bekend om hun interessante manier om Holi te spelen met niet alleen kleuren maar ook stokken. Lathmar Holi is een Hindi-woord dat zich letterlijk vertaalt – ‘Lath’ betekent stok, ‘mar’ betekent slaan en samen betekenen ze Holi spelen met stok en kleuren. Het drinken van Thandai (een zoet drankje) tijdens Holi schijnt hier een traditie te zijn. 

Mensen vol verf met een glimlach op hun gezicht, plassen water rood gekleurd door de verf! Mama krijgt een eerste indruk van het echte India . Iets wat voor mij inmiddels als heel normaal aanvoelt is voor mama een ware cultuurschok. Mensen die langs de weg wonen of slapen, koeien die op stapels vuilnis zichzelf van een maaltijd voorzien en niet te vergeten de apen die hier rond huppelen en waar ze doodsbang voor is (en ik ook!). 

Als we voor het hotel staan te roken zien we een aap de bril van iemand jatten! Hij springt snel een dak op en weigert deze terug te geven tot hij een pakje drinken krijgt! Te grappig om te zien!  

Voor we de menigte ingaan gaan we nog even (Holi) kleding kopen. De verfvlekken krijg je namelijk nauwelijks uit je kleding. Als we de kleding gekocht hebben gaan we het stadje in. We starten  in een tempel waar men een Goeroe opwacht! Mama geniet, ik klooi met mijn camera omdat mijn instellingen verloren zijn gegaan. Als we verder trekken naar een plek waar men Holi aan het spelen is komen we al snel in overvolle luidruchtige straatjes. Getoeter is hier heel gewoon maar nu gaat het er wel heel hard aan toe. Mama krijgt het benauwd van deze drukte dus besluiten om terug te gaan naar het hotel. Deze plek is duidelijk te overweldigend voor iemand die India voor het eerst bezoekt! Dus probeer ik het een en ander te regelen om de planning iets te wijzigen. Jaja op dag 2 al… 

S’avonds ben ik geobsedeerd bezig met mijn camera. Om 00:30 zijn de instellingsproblemen opgelost. Hé hé!  

MATHURA 05-03-2023 

De wekker gaat om 06:30 terwijl we beiden in diepen slaap liggen. We hebben slechts 5 uur geslapen. We zouden een nacht in Agra slapen morgen. Ik app de accommodatie in Jaipur met de vraag of we een dag eerder kunnen komen. En ja hoor, ze hebben plek! Nu heb ik ook meer rust want ik merk dat mama echt even pas op de plaatst moet doen… oké Agra wordt een vogelvlucht bezoek, met alleen s’ochtends de Taj Mahal.  

We komen vroeg aan in Mathura. Een stad dat bekend staat als de geboorteplaats van de hindoegod Krishna. Mathura is een van de zeven heilige steden van het hindoeïsme. Het stuk van de heilige Yamuna-rivier dat hier langs stroomt is omzoomd met 25 ghats. 

Ik had voor de start van onze reis wat onderzoek gedaan naar lokale specialiteiten en waar je deze kunt kopen. Ik vraag onze driver ons hier naar toe te brengen.  Voor we het weten staan we tussen de locals op straat te happen! 

Je zou me hier uren achter kunnen laten om alleen al de mensen te aanschouwen. Zo nu en dan maak ik een praatje en lopen richting Yamuna rivier. We zien hier dan ook dat het as van een overlevende de rivier in gestrooid wordt met de nodige rituelen. We worden uitgenodigd om er bij te zitten en ze zeggen zelfs dat ik mag fotograferen! We nemen nog een korte boottocht om de Ghats vanaf het water te zien. Teruggekomen bij de auto komt mama er achter dat ze haar bril kwijt is. Hehe eindelijk zij ook iets wat mis gaat! Terug richting boot om te checken of ze hem daar is vergeten. En ja hoor, daar ligt ie. Lekker stel zo samen! 

Hierna rijden we naar het spirituele plaatsje Nandgaon  dat een onderdeel is van de pelgrimsroute  Braja Mandal Parikrama.  We lopen door smalle steegjes naar boven richting de tempel waar holi gevierd wordt. Ik word ook besmeurd en ik geniet. Het is leuk om mensen zoveel plezier te zien hebben!  

We rijden terug richting hotel om even uit te rusten waarna ik samen met Ranjeet door de stad richting de rivier loop om daar vanaf het water een Arti; Hindu ritueel bij te wonen. In de binnenstad is het nog drukker dan gister en ik zit onder de gekleurde poeder. Het laatste stukje van de wandeling is het weer rustig en vredig met mensen die met hun dagelijkse ding bezig zijn (vooral thee drinken en een praatje met elkaar maken). 

Op het water word ik letterlijk lek geprikt door de muggen, wat een hel! Het vreemde is wel dat de steken na een uur niet meer jeuken.  

Rond 20:30 ben ik terug op de kamer en gaan we vroeg slapen want morgen gaat de wekker om 04:00. 

AGRA 06-03-2023 

Vanochtend moeten we vroeg op. Om 5 uur vertrekken we richting Agra om de Taj Mahal te bezoeken. Als we daar om 6 uur aankomen is het al best druk. Handiger was geweest om een kaartje online te kopen omdat er al een rij staat. De kaartjes zijn in prijs verdubbeld in 4 jaar tijd. Nu kost de entree 15 euro per persoon. 

Taj Mahal  is een van de zeven wereldwonderen. Het dateert uit de 17 de eeuw. Shah Jahan, de vijfde heerser van het Mongolrijk, liet dit schitterende mausoleum bouwen voor zijn favoriete vrouw. Het gebouw is daardoor een symbool voor de liefde geworden. Hij liet het grafmonument tussen 1632 en 1648 bouwen als laatste rustplaats voor zijn echtgenote. 

De Taj Mahal is werkelijk adembenemend mooi! Om 08:30 komen we naar buiten. We drinken 2 chai (thee) en 2 koffie voor de totale prijs van 80 cent!  We lopen daarna richting  de auto om onze reis voort te zetten naar Jaipur.  

Ik kom wederom aan in Rajasthan, waar ik in 2019 mijn 2,5 mand durende tocht door India startte. Nergens in India is er zoveel geschiedenis te vinden als in Rajasthan. Het wordt het land van de koningen, het rijk van de Maharajas, majestueuze forts en paleizen genoemd. Hiernaast vind je hier ook uitgestrekte zandduinen, jungle, kleurrijke saris, prachtige sieraden en een levendige cultuur. Ook zijn hier vele festivals gedurende het hele jaar om maar niet te spreken over het heerlijke eten. Met dit in het vooruitzicht kan het dus niet anders dan fantastisch worden hier 

Onderweg klets ik wat met Ranjeet en hij vraagt mij om met hem samen te werken in de toeristen industrie op het moment dat ik in India ga wonen. Op deze manier zouden we Europeanen voor een veel voordeligere prijs reizen kunnen aanbieden die niet in de gemiddelde reisgids staan. Dit lijkt mij een mooi plan om verder uit te werken. Wat inkomen genereren naast het vrijwilligerswerk is een welkome bijkomstigheid!  

Onderweg maken we een stop om de Chand Baori te bezichtigen wat in de 8e eeuw werd gebouwd om als een enorme waterput te  

dienen, om het regenwater op te vangen in deze droge staat. De waterput werd omringt door 3500 trappen, zodat iedereen bij het regenwater kon. In de 18e eeuw werd het bovenste gedeelte van Chand Baori omgebouwd tot paleis.  

We eten tussen de middag warm langs de weg in een lokaal restaurant voor 6,50 euro voor 3 personen, terwijl mama een uur eerder voor 2,5 euro een westerse cappuccino (massala chai kost daarin tegen 20 cent). Alles loopt op rolletjes tot nu toe vandaag, niks vergeten, op tijd opgestaan en beiden in chill stand!  

Voor we naar het hotel in Jaipur gaan, rijden we langs Patricka-Gate aan de buitenkant van de stad. Het is niet meer dan een gate maar veel mensen stoppen er voor een selfie omdat hij zo mooi is. Niets is minder waar! 

Als we bij de guest house aankomen (midden in een woonwijk buiten het drukke centrum) zie ik mama stralen.! Yes deze is helemaal naar haar smaak. De core business van de eigenaar is ontwerpen van sieraden en kleding. Zijn ontwerpen worden in Frankrijk verkocht voor het tienvoudige  van wat het hier kost (zegt hij). Op de begaande heeft hij een soort galerie. Drie keer raden waar mams als eerste heen loopt… eerlijk is eerlijk het is een prachtig hotel/guest house. Op de rooftop met zwembad drinken we een koud biertje  en over een uur gaan we de straat op voor de Holi inwijding. Er wordt een fikkie gestoken. Dit willen we niet missen!! 

JAIPUR 07-03-2023 

Ik heb als een blok geslapen vannacht. Als ik net wakker ben ga ik naar de rooftop  waar het een oase van rust is met uitzicht op de zon die langzaam opkomt. Het enige wat ik hoor is het gefluit van de vogels. Dit is genieten!  

Om 9 uur word ik door Ranjeet opgehaald. We gaan Holi vieren!  

Voor vertrek begint de viering al in het hotel. We wensen elkaar happy Holi door middel van elkaar de mooiste pastel tinten poeder op elkaar gezicht te smeren!  

Het feest waar wij naartoe gaan is door de overheid speciaal georganiseerd voor toeristen om hun veiligheid te waarborgen tijdens de viering. ( Indiërs, drank en blanke vrouwen gaan niet goed samen schijnt…) Er worden ook allerlei optredens geregeld. Zometeen de drukte checken en dan kijken of mama niet gewoon meekan. Dit is toch een one time life experience! 

Ik raak aan de praat met een Française die me vertelt dat zij vandaag met locals door de stad trekt en afsluit bij een weeshuis waar zij het een en ander voor doet. Ik grijp direct mijn kans om haar te vertellen over the key en geef haar de info mee. Hopelijk komt hier iets uit!  

Nou rondje gedaan op het feest. Het wemelde hier van de toeristen. Dit is niks voor mij. Ik wil een local experience en niet een toeristische attractie. Ik probeer wat locals vast te leggen (de travel agents want andere locals zijn niet welkom) en zeg Ranjeet dat ik wil vertrekken en naar en lokale viering wil. Die zijn er volgens hem niet. Mensen vieren het bij elkaar thuis en gaan de deuren langs. Nu mijn telefoon gecrasht is en ik niet bereikbaar ben voor mama ga ik maar terug naar het hotel. Balen is dit!! Nou ja eind van het jaar keer ik terug naar India en zal volgend jaar vast ergens met wat locals Holi echt gaan vieren. Dus verstand op nul en een paar uurtjes zon pakken!  

Om 15 uur worden we opgehaald om een hapje te eten en daarna gaan we naar een Bollywood film.  

Als we voor het restaurant op Ranjeet wachten komt er een man naar me toe en begint in gebrekkig Engels een gesprek met me aan. Hij blijkt dronken te zijn. Ranjeet vertelt ons later dat hij de man heeft aangesproken en gezegd heeft dat hij mij met rust moest laten. Zelf had ik geen last van die beste man. Als we aan tafel gaan gaat hij aan een tafel schuin voor ons zitten. Op een gegeven moment loopt hij naar onze tafel, haalt hij Ranjeet wat agressief aan, waarop Ranjeet direct met zijn telefoon in zijn hand naar beneden loopt. De man achter hem aan. Als Ranjeet terugkomt vragen we wat er aan de hand was. Hij bleek iets heeel ergs over mij te hebben gezegd waarop Ranjeet dreigde met de politie bellen. Het schijnt dus dat Indiërs een paar dagen in de bak terecht komen als ze toeristen (vrouwen) lastig vallen. Als ik vraag wat hij dan gezegd heeft zegt Ranjeet dat de man tegen hem had gezegd dat hij wel met mij wilde neuken! Voor hier is dit dus een hele belediging. Dit hele verhaal maakt weinig indruk op me. Mama daarin tegen ziet allerlei beren op de weg en vreest voor mijn veiligheid (lief!)  

Onderweg naar de tempel vertelt Ranjeet wat meer over zijn geloof (sikhisme) en waar het voor staat. Onder andere dat de Sikh mensen de enige zijn in India die een wapen vergunning ter zelf verdediging bij zich mogen hebben. Dit dateert uit de tijd dat het Mongoolse volk India probeerde te veroveren ergens in 1600.  

Volgens hem zijn de Sikh een heel vreedzaam volk. Ze vallen nooit aan, verdedigen zich alleen maar en zijn ook erg rancuneus. Als je ze iets aan doet dan zullen ze je vroeg of laat terug pakken. Hij kaart hierbij de aanslagen in 1982 op zijn volk  aan. Ik kan mij de film die ik hierover heb gezien nog herinneren, het was erg aangrijpend! 

Als we bij een tempel zijn en ik een foto wil maken kom ik er achter dat de accu niet in de camera zit en deze  had ik nou net een keer in mijn handtas gestopt dus ook geen voorraad bij me. Hé ik vond onze laatste dagen al akelig gesmeerd verlopen….   

De bios ziet er tja hoe moet ik het beschrijven?  Bijzonder uit met volgens Ranjeet hele dure tapijt. De locale vrouwen en kinderen zien er top verzorgd uit en ze hebben er bijzondere verlichting die 5 minuten voor aanvang van de film aangaan.  

In de zaal staat het geluid hard, heel hard! De film is niet bijzonder en voor het eerst zie ik in een Bollywood film dat vrouwen schaars gekleed zijn. Als ik naar rechts kijk zie ik mama gekke bekken trekken en ik weet dat het niet lang zal duren voor ze gaat zeggen dat ze weg wil. 40 minuten heeft ze het uitgehouden, best een prestatie hahaha  

JAIPUR 08-03-2023  

Om 07:30 rijden we richting het oude gedeelte van de stad om als eerste naar het Wind Paleis (Hawa Mahal, uit 1799) te gaan. S’ochtends vroeg valt de zon hier prachtig op. 

Wat het meest opvalt is de bouw. Volgens de legende is het zo gebouwd dat de vrouwen van het koninklijke huishouden de straten konden zien zonder te worden waargenomen. Men woonde hier niet. Het diende slechts als een uitkijkpost. 

Om 0930 gaan de deuren van de City Palace open. Het stadspaleis is werkelijk schitterend. De koninklijke familie van Jaipur behoorde tot een van de rijkste van India. Het enorme complex bestaat uit binnenplaatsen, tuinen en gebouwen.  

De Peacock Gate is erg indrukwekkend en bevat gedetailleerd beelden van pauwen. Je vindt hier ook een museum, kunstgalerie en tentoonstellingen van koninklijke kostuums en oude Indiase wapens. 

De blauwe kamer is ook absoluut de moeite waard. Een ticket om het volledige paleis te bezichtigen inclusief het privé gedeelte kost 23 euro per persoon. Een hele uitgave voor Indiase begrippen maar meer dan de moeite waard! 

In de oude stad krijgen we een demonstratie van Handblock printing waarvan alle gebruikte kleuren van natuurlijke producten komen zoals bijvoorbeeld tamarind en saffraan.  

We lunchen in het restaurant van een vriend van Ranjeet waar we wederom voortreffelijk eten! Daarna stoppen we bij Maharani Chhatri het koninklijke  crematorium welke werkelijk prachtig is! 

De naam pink city zoals ze Jaipur noemen is ontstaan in de 18-19 de eeuw, toen de toenmalige koning van Jaipur de Engelse koning die zijn vriend was uitnodigde. Voor deze gelegenheid heeft hij alle gebouwen in de stad roze geverfd.Hij bouwde zelfs een prachtig kasteel voor hem.  

Inmiddels is de kleur meer terracotta en dat heeft alles te maken met kostenbesparingen. 

Hierna schoppen we wat bij Fab India, nou ja mama dan! Ik stond bij de kassa om mijn eerste Indiase setje te kopen, deed mijn pasje het niet meer. Ik had cash uit de auto kunnen halen maar ik was er klaar mee dus heb de koop laten schieten. Waar ik nu spijt van heb!  

Nog even terugkomend op onze tour met guide in de city palace… mama staat er om bekend dat zij zich laat afzetten door locals. Ik meestal niet. Ik koop dan ook zelden iets als ik op reis ben. Zo ook deze keer. Maar aan het einde van de rondleiding worden we binnen in het paleis naar de pashmina schop gebracht. Onze guide (met prachtige licht bruine ogen, mooie witte tanden en super vriendelijk) vertelt ons dat je hier binnen alles tax free koopt en dus een stuk goedkoper dan buiten het paleis. Hier heeft de huidige Maharadja voor gezorgd volgens hem. Oké we gaan mee.  

Komen in de shop en worden we geholpen door een man, zo mooi! Breed gebouwd, ook hij prachtige ogen, lippen, tanden en mooie grote handen) Volgens mij waren we beiden verkocht! Ik zal maar niet zeggen waar de ogen van mama op vielen (en de mijne ook hihihi) nou we zijn er dus en rijkelijk  ingestonken en mama betaalde bijna het dubbele voor haar sjaals in vergelijking met de shop waar we daarna heen gingen!! Ze heeft er maar liefst 3 gekocht!! ( ze zijn wel heel mooi hoor en staan haar prachtig!) 

Einde van de dag begint het weer te regenen, iets wat niet eerder is gebeurd hier in deze maand volgens de eigenaar van de guest house! 

Ik neem een biertje, mama smokkelt haar whiskey mee naar de rooftop zodra het droog is. Weer een heerlijke dag!  

Als we rond 21 uur weer licht hebben in de kamer (het licht valt namelijk wel eens uit hier in India) loop ik de badkamer in waar mama zich bevindt.En wat tref ik aan? Een naakte moeder omwikkeld door haar nieuwste kobaltblauwe sjaal. My god de tranen wiggelen over mijn gezicht, wat een portret is dit! Ze loopt nog wel even rond door onze kamer terwijl ik me bescheur!!! 

JAIPUR 09-03-2023  

Om 6 uur word ik wakker, mama ligt nog in diepe coma. We vertrekken om 9 uur om eerst een stop te maken bij de Chand Baori Step Well in de stad Amer. Dit plaatsje is meer dan de moeite waard om te bezoeken! Het staat vol oude monumenten en het leven lijkt er hier rustig aan toe te gaan.( wel voor 10 uur vertrekken, dan wordt het drukker) Ranjeet en ik pakken nog een ontbijt en halen onderweg wat zoetigheden waar mama om had gevraagd.  

Vervolgens zetten we koers richting Ranthambore National Park waar we 2 nachten in een tentenkamp zullen verblijven en 3 safari’s gaan maken om Bengaalse tijgers te spotten.  

Volgens Ranjeet is het om en nabij het park niet veilig om zelf rond te lopen omdat er de wilde dieren er wel eens op uitrekken! Zo gebeurt het wel eens dat oude tijgers die niet meer in staat zijn te jagen, hun prooien in de dorpen vinden. Van dieren tot ook wel eens mensen. Hij vertelt dat als een dier een mens bijt, het dier voor de rest van hun leven de gevangenis in gaat (de dierentuin) het beest doden doen ze niet.  

Als we aankomen in het resort worden we opgevangen door een onsympathieke vent. We worden naar de tent gebracht die niet lijkt op degene die ik geboekt  heb.  Na veel gedoe toch een upgrade gekregen. Wat een eikels hier! Het resort ziet er hier ook wat minder uit dan de foto’s die ik op de site had gezien. Maar de deluxe tent ziet een stuk beter uit dan de vorige. Er ontbreekt nog het een en ander dus verzoek ik vriendelijk doch nadrukkelijk om te leveren wat op de foto’s staat. Blij zijn ze niet met me. Dat merk ik aan hoe die gast Ranjeet onderuit probeert te halen door mij te vertellen dat hij minder voor de kamer heeft betaald dan hij ons gefactureerd heeft ( logisch lijkt mij dat hij daar commissie op pakt dus laat ik mij niet van mijn stuk brengen!).  

Ranjeet staat ons aan alle kanten bij. Hij zorgt echt goed voor zijn gasten!! 

We bestellen een biertje welke na een halfuur wachten wordt geserveerd. We zitten nu heerlijk in de tuin met allerlei vogels die zingen. Het is een oase van rust!  

Ik zal Tiger Machan in ieder geval nooit aanbevelen!  

RANTHAMBORE NATIONAL PARK 10-03-2023  

Na een slechte nacht (door gezang in een tempel die van 22 uur tot 05 uur duurde) worden vanochtend om 06:30 opgehaald om naar Ranthambore National Park te gaan wat een van de grooste NP van noord India is. 

Ooit was dit het jachtgebied van de Maharadja’s uit Jaipur. Het park heeft een oppervlakte van 400 vierkante meter. 

De zon is net op als we in het park aankomen (zone 5). Het is hier prachtig en je hoort zoveel verschillende geluiden! Om te achterhalen of er Bengaalse tijgers in de buurt zijn luistert de guide of hij waarschuwingskreten van de apen hoort. Zij houden de wacht voor de andere dieren vanuit de top van de bomen! Helaas horen we enkele keren een kreet maar zien we geen tijger. Wel zien we de voetsporen van een volwassen mannetje, we zijn te laat. De tijgers voeden zich gemiddeld 2 keer per week en kunnen 8 dagen zonder eten. Het mag echter de pret niet drukken want we zien genoeg andere beesten en zelfs een grote uil en de natuur is hier prachtig. Vooral de Banyan boom maakt indruk op me!  

Na het ontbijt zitten we in de tuin aan een chai als er meer en meer appen om me heen zijn ( mama is inmiddels weg om een badpak aan te trekken). 

Ik zie de beesten steeds dichterbij komen en geen personeel te bekennen om ze weg te jagen. Ik pak mijn spullen en loop weg. Binnen een mum van tijd zitten er 2 apen op onze tafel aan onze thee te lurken! Na het filmen van dit tafereel loop ik snel naar de tent om mijn camera te halen. Als ik terugkom zijn ze helaas vertrokken! 

Bij het zwembad liggen lijkt  helaas geen optie. Zodra we daar aankomen, komen de apen ook! Zij gaan aan de  rand van het zwembad liggen om lekker te drinken van het chloorwater!  Dan maar in de tuin met kleding aan. 

Om 12 uur ga ik met Ranjeet naar het fort en tempels uit de 8ste eeuw die zich in het park bevinden. Van boven af het ik een prachtig uitzicht op het meer.  

Om 14:30 gaan we weer op pad op zoek naar de tijgers (zone 1 nu). De beste tijd om deze te spotten is trouwens van april tm juni wanneer het erg heet en droog is. De tijgers komen dan massaal op de meren af. In zone 2 bevindt zich het grootste meer.  

We rijden heel wat rond door dit deel van het park in de hoop tijgers te zien. We stoppen om het tafereel van een paar apen te aanschouwen. Zo schattig ik leg een kleintje vast die aan de borst drinkt. We komen nog wat dieren tegen tot we uiteindelijk een tijger zien. Heel gaaf! Helaas zitten er wel een paar storende factoren in de weg maar het lukt me toch om hem vast te leggen. Als we het park uitrijden zien nog 2 keer een tijger. De driver moet nu echt zijn gaspedaal diep indrukken om op tijd het park te verlaten (anders riskeert hij zijn licentie kwijt te raken). We worden alle kanten opgeschud en arriveren om 17:57!  

RANTHAMBORE NATIONAL PARK- BUNDI 11-03-2023 

We sluiten ons bezoek vanochtend af met een laatste Safari in zone 2. Wederom staan we om 06:30 klaar voor vertrek. Mama dit keer ook wat warmer gekleed want die stierf van de kou gister ondanks het feit dat ze 2 pashmina’s en een handdoek om zich heen had geslagen en op de valreep een foute rode vlies muts had gekocht en op drkop had gezet (Ja haar jas had ze bij Ranjeet in de auto laten liggen). 

Het begin van de zone voert ons langs de muren van het fort. Het zijn smalle paden met aan weerszijden hoge rotspartijen. Ik heb de indruk dat we dieper het park inrijden dan bij de vorige zones. Op een gegeven moment komen we rivieren tegen en wordt het breder. Het is weer een prachtig stukje natuur! 

En ja hoor we zien een tijger en wat wil nou, hij ligt in het gras te wachten tot de herten dichterbij komen. Langzaam sluipt hij richting de spotted deer die midden in het hoge gras alert staan te grazen. De tijger kunnen we niet meer zien. Tot de dieren van het ene moment op het andere het op een sprinten zetten omdat de tijger de aanval heeft ingezet! En ja hoor hij heeft beet! Hij ligt ergens tussen de grassprieten waardoor we hem nauwelijks kunnen zien en begint aan zijn ontbijt.  

Op de weg terug stoppen we voor een foto van de rotsformaties en hebben we het geluk om 2 Stort Kingfisher te zien hoog in een boom, een hele zeldzame soort Kingfisher. 

Als we onderweg zijn laat ik Ranjeet maar meteen weten naar welke omliggende plekken ik morgen tijdens zonsopkomst heen wil. Hij kent deze Grand Canyon zelf niet en ook de plek waar ik heen wil komt hij eigenlijk nooit. Het is dan ook een off beat route die ik op een blog van een Indiër heb gevonden.  

Op een gegeven moment zien we midden op de snelweg twee stieren vechten. Iedereen rijdt er omheen of kijkt er naar en laat die twee hun gang gaan. Op het moment dat ik klaar sta met mijn camera zijn ze het vechten moe en staan ze alleen nog stevig kop tegen kop, nog steeds midden op de znelweg!  

We komen aan bij ons hotel in Bundi, een 400 jaar oude Haveli. Het hotel en de kamer zijn erg sfeervol, gedecoreerd met antiek. Vanaf de rooftop kijk je op het paleis dat op bijna dezelfde hoogte ligt als het terras. 

Mama blijft lekker een boek lezen terwijl ik naar Bundi Palace loop dat dateert uit 1607 en tot 1948 door Maharadja’s werd  bewoond. Binnen het complex bevindt zich ook het Chitrasala Palace uit de 18de eeuw. Het is een goede wandeling omhoog en het paleis is prachtig, het uitzicht vanaf hier ook trouwens! Als ik klaar ben haal ik mama op en wandelen we met z’n drieën door de oude stad en ik geniet!! Het lijkt op een miniatuur van Jodhpur met alle oude blauwe huizen.  

Bundi is een stadje vol smalle straatjes, bazars, blauwe huizen en op iedere hoek van de straat een tempel.  

Het stadje staat bekend om zijn Stepwells, maar liefst 60! Vele zijn niet meer in gebruik ivm het water tekort in de regio. De meest indrukwekkende is de Raniji-ki-Baori. 

Onderweg drinken de beste massala chai tot nu toe, vers voor onze neus worden de kruiden gestampt op het beton met een steen. Wat deze chai zo lekker maakt is het gebruik van pure Buffalo melk. Het geeft de thee een enorme romige smaak. We drinken het bij  Krishna tea in het oude centrum. Ik kom net op tijd aan op de rooftop om nog de zonsondergang te zien die prachtig is! Mama was gesloopt van de wandeling, het laatste stukje welke stijl omhoog gaat brak haar op. Ze pakt bij aankomst in de kamer direct een douche! 

BUNDI 12-02-2023 

Om 04:35 gaat mijn wekker. We rijden in ongeveer een uur naar de Garadia Mohadev tempel wat bij de stad Kota ligt. Je schijnt hier een prachtig uitzicht te hebben voornamelijk bij zonsopkomst en ondergang op de Chambal rivier.  

Daar aangekomen blijkt het een wildpark te zijn waar tigers en luipaarden zich huisvesten. Lopend naar de tempel gaan die zich op 1,5 km van de entree bevindt is dus geen optie. We moeten een half uur wachten tot 07 uur, dan gaat het park open. We betalen 14 euro om naar binnen te mogen. Het is hier doodstil en de zon komt langzaam op. 

Aan het einde van de weg is een diepe kloof waardoor de rivier stroomt met aan weerszijden gigantische kliffen! Het uitzicht is adembenemend om nog maar te zwijgen over de prachtige kleurschakeringen zo tijdens het gehouden uur! 

Op de terugweg stoppen we nog bij het meer wat net voor de ingang van de stad Bundi ligt.  

Als ik buiten op Ranjeet wacht beginnen honden te blaffen, binnen een mum van tijd hoor en zie ik er steeds meer. Ik schijt in mijn broek. Geen idee waarom ze ineens zo blaffen. Ik ga iets afgelegen op een trap staan. Zie ik ineens dat ze een wild zwijn aan het verjagen zijn die langs me voorbij rent richting ons hotel. Pfff lekker zo op je nuchtere maag!  

Ik vraag op een geven moment aan Ranjeet waarom er zo weinig vuilnisbakken op straat zijn en waarom mensen plastic flessen gewoon op straat goeien. Blijkbaar houden ze hiermee de economie draaiende. De armen rapen het plastic op om het vervolgens te verkopen.  

Onderweg naar Barli zie ik dat men in de dorpen vandaag Holi spelen. Bij navraag blijkt inderdaad dat het hier vandaag en morgen gespeeld wordt.   

Het laatste uur naar Barli nemen we de toeristische route.  Ieder dorp wordt bij de ingang gebarricadeerd door jongeren. Je mag er pas langs als je wat geld geeft. Volgens Ranjeet is het  niet veilig om uit de auto te stappen. Holi gaat er hier heftiger aan toe dan in de steden.  

In Barli zullen ze het morgen vieren. 

Toch zijn er enkele plekken waar we even kunnen stoppen om een foto van spelende kinderen te maken. 

Mama heeft vannacht  slecht geslapen. Nu voelt ze zich niet lekker, ze blijkt koorts te hebben en pijn in haar keel, kut! 

Bij aankomst in Barli Palace zorg ik eerst even voor mama. De koorts is al wat gezakt maar ze voelt niet lekker dus ze kruipt in bed.  

Ik laat me rondleiden door dit prachtige paleis uit 1600 en tot 2007 door de Maharajas  bewoond. Daarna even bij het  zwembad liggen! 

Eind van de middag ga ik het dorp in. Advies van Ranjeet was om samen met iemand te gaan. Ik vind dat echter helemaal niks en besluit alleen te gaan. En ja hoor, contact met mensen. Soms slechts oog contact, soms enkele gebrekkige uitwisselingen  in het Engels. Ze vragen nagenoeg allemaal om gefotografeerd te worden of vinden het prima als ik erom vraag. De kleinere niet toeristische dorpen zijn voor mij werkelijk India op z’n best!! 

Als ik terugkom is mama net wakker. Nog steeds niet lekker. Morgen hebben we een langere rit die we ook echt moeten maken omdat we dan dichter bij Delhi zijn, mocht dit nodig blijken. We spreken af dat mocht het nodig zijn we de overige bestemmingen skippen en daar blijven. Hopelijk geeft het haar wat rust! 

Na het eten raak ik nog aan de praat met de eigenaren van het hotel en al snel komen we op the key of education.  En wat blijkt, zij doen veel aan liefdadigheid en zijn mega enthousiast over de training. Ze willen aan alle kanten helpen en evt zelfs ook zelf de training geven en hoge pieten in andere steden enthousiasmeren! Ik krijg zijn mail en telefoonnummer , hij krijgt van mij meer info op papier.  

Wat een heerlijke afsluiting van de dag! 

NAWALGRAH 13-03-2023 

We vertrekken vandaag om 08:30 omdat men hier Holi gaat vieren en Ranjeet bang is dat zijn auto onder de poeder gestrooid wordt. Daarnaast is het ook een behoorlijke rit naar Nawalgarh 

Op de binnenplaats van het paleis staat een Neem boom. De bladeren en takken worden gebruikt in de Ayurvedische tradities. Het drinken van de geperste blaadjes zouden een bloedzuiverende functie hebben. De boom is groot en indrukwekkend! 

Als we onderweg zien we een blue bull , het grootste antilope soort. Deze komen alleen in India voor. In het park hadden we ze ook al gezien.  

Als we aankomen in Nawalgarh stopen we bij het ziekenhuis zodat mama onderzocht kan worden. Heel bizar hoe dit werkt hier. De reguliere ziekenhuizen zijn gratis. Er staan mega rijen voor deuren en zieke mensen staan heel dicht tegen elkaar aan. Je ziet zelfs mensen op de grond zitten met zieke kinderen in hun armen. Een wachtkamer hebben ze hier niet. Mensen dringen voor om een consult bij de doctor te krijgen en zijn behandelkamer is dan ook gevuld met mensen. Privacy is hier totaal niet! Mama krijgt als buitenlander voorrang. Voelt erg dubbel dit, ik wil niet dat we vooraan krijgen maar we hebben niks te zeggen. Ik zie de blikken van mensen die al langer wachten en begrijp hun frustratie volkomen! De arts luistert naar onze longen en we krijgen een antibiotica voorgeschreven. Binnen enkele minuten staan we buiten en kopen we de medicijnen.  

We slapen vandaag in een prachtige haveli op een km of 10 van Nawalgarh. 

Het Noorden van Rajastan (Shekhawati) wordt veel minder bezocht dan andere delen van de staat. De regio staat bekend om zijn prachtig geschilderde haveli’s. Deze vindt je voornamelijk in kleine steden die met elkaar zijn verbonden door smalle wegen die door het verlaten platteland ten noorden van Jaipur lopen. Je kijk je ogen uit als je er doorheen rijdt!  

Eind van de middag ga ik met Ranjeet naar Dundlod, waar ik de Marwari paarden wil bewonderen. Ik had via via dit adres doorgekregen. De Marwari is een zeldzaam paardenras uit de Indiase regio Marwar in de deelstaat Rajasthan. De Marwari stond in het verleden vooral bekend als een uitmuntend krijgspaard. Een opvallend kenmerk van het ras bestaat uit de typische, naar binnen gekrulde, kleine oren. 

Na even zoeken en navragen komen we aan bij Bonnie. Een van de meest gerenommeerde paarden fokkers in Rajasthan. Zijn vrouw uit de US die the horse lady wordt genoemd heeft de locals geleerd hoe anders (zachtaardiger) met de dieren om te gaan.  

Als we daar aankomen blijkt dat men net gaat beginnen met kunstmatige inseminatie. We mogen het hele tafereel meemaken. Heel bijzonder en het gaat er heftig aan toe! Zodra de hengsten in de buurt van de merries komen lijken ze op hol te slaan. Met de merrie heb ik medelijden. Er  gaan er maar liefst drie over heen! (Een heeft er het voorrecht van penetratie, de overige twee worden in de maling genomen). De andere hengsten staan er bij en kijken er naar!  

JHUNJHUNUN 14-03-2023  

Vanochtend heb ik om 07:30 met Ranjeet afgesproken om naar Nawalgarh te gaan. Omdat ik al vroeg wakker ben loop ik rond 06:30 het dorp in. De zon komt net op en binnen een halfuur zijn sommige Haveli’s prachtig verlicht door de zon.  Ook het zand, wat in vrijwel elke straat ligt kleurt mooi goud. De temperatuur is heerlijk en langzaam ontwaakt het dorp. Ik geniet!  

Nawalgarh is een erfgoed stad en wordt de Open Air Gallery genoemd. Overal is kunst te zien. De haveli’s pronken met de prachtig bewerkte houten poorten en de geschilderde muren. Ik ben direct onder de indruk van dit stadje. Het is gemoedelijk, schoon in vergelijking met andere dorpen. De mensen zijn super vriendelijk, dringen zich niet op en je betaald hier voor je koopwaar dezelfde prijs als de locals. Ook ligt deze plek strategisch, met directe trein en bus verbindingen naar grote steden en verschillende toeristische plekken in Rajasthan. Al snel gaan de gedachten door me heen om hier langer te blijven!  

Mijn guide Bablu vertelt over een Française die hier getrouwd is met een Indiër, die hier goede zaken doet in het toerisme. Als ik een volgende keer terugkom dan brengt hij mij in contact met haar.  

We lopen na de bezichtiging van de verschillende haveli’s door de autovrije en gezellige bazar waar we een Chai drinken, een suikerriet sap nuttigen en ik een heerlijke samosa eet. Hij kent hier de beste streetfood stalletjes. Hij vertelt iedereen die het horen wil dat ik terug ga komen en hier voor langere tijd wil blijven. Ik word direct uitgenodigd voor een huwelijk en om bij mensen thuis te komen eten.  

Rond 13 uur ben ik terug in het hotel en chill ik even met mama aan het zwembad.  

Rond 1630 worden we opgehaald en gaan we naar Mandawa . De meeste  haveli’s hier zijn goed onderhouden, waardoor oude beschilderingen nog goed te bekijken zijn. De schilderingen laten verschillende thema’s zien, variërend door de tijd waarin ze gemaakt zijn. Zo zijn er schilderingen van jagende mannen en lokale legendes tot aan afbeeldingen van de eerste treinen en grammofoons. De zakenmensen die in de grote steden werkten lieten dit schilderen om zo de mensen in de kleinere steden een idee te geven van hoe de nieuwe uitvindingen er uitzagen. Een groot deel van de grotere huizen is opgeknapt en omgetoverd tot hotel maar er staat ook nog zoveel leeg. De huizen zitten al generaties in de familie en men wil hier geen afstand van doen, dus blijft het maar leeg staan. Soms onderhouden door mensen die ze er in laten wonen. Binnengekomen in zo’n hotel waan je je in een geheel andere wereld. De muren staan vol met schilderingen en je stoot je hoofd bijna aan de gigantische kroonluchters. 

Een van de belangrijkste havelis in Mandawa is de Hanuman Prasad Goenka Haveli. Deze haveli heeft een religieuze afbeelding van Indra Dev op een olifant, en Shiva. De Goenka Double haveli is een haveli met twee poorten, welke versierd zijn met kamelen, olifanten en paarden.  

Op de Mumruria haveli zijn afbeeldingen van een trein te zien, naast de traditionele beelden van onder andere goden en olifanten. Ook de Jhunjhunwala is een bezoekje waard, voornamelijk omdat delen hiervan in bladgoud geschilderd zijn. Na de rondleiding gaan we een hapje eten in het stadje. We komen daar een leuk Frans stel tegen en hebben een gezellige tijd! Terug bij het hotel is er weer een of ander feest gaande. Een herrie niet normaal!!  

JHUNJHUNUN 15-03-2023 

Ranjeet en ik rijden vroeg richting Mahansar. Wat opvalt in deze regio is dat alle dorpen wel wat op elkaar lijken. De haveli’s heb ik nu wel gezien. Daarna bezoeken we het plaatsje Ramgarh. Ik had hierover gelezen in een blog van een Indiër. Ranjeet kende het ook niet volgens mij. We bekijken hier een prachtige Chatriya, een Hindi crematorium van 180 jaar oud.  

Op de terugweg zegt Ranjeet mijn smaak nu te kennen en dat deze trip niet helemaal voldoet aan mijn wensen, wat ook klopt. Ik laat hem wat foto’s zien van de stijl reizen (fotografie) waar ik naar op zoek ben. Ik hou van de offbeat plekken waar er nog niet veel of geen toeristen komen. Rond 12:30 ben ik terug in het hotel waar mama lekker aan het zwembad ligt. Ik besluit om vanmiddag niet meer de hort op te gaan en lekker bij het zwembad te blijven.  

PATIAL  16-03-2023 

Vandaag staat ons een lange rit te wachten omdat we eerder het reisschema wat hebben aangepast omdat mama niet lekker was. Gelukkig voelt ze zich vandaag wat beter en kan ze zo nodig 6 uur slapen in de auto. 

Onze bestemming vandaag is Patiala in de deelstaat Punjab.  

Patiala wordt door Lonely Planet gezien als een van de best bewaarde geheimen van Punjab. Ooit was het de hoofdstad van een onafhankelijke Sikh staat geregeerd door een extravagante familie van Maharajas.  

De stad bevat schijnbaar oude marktplaatsen en afbrokkelende forten die wijzen op vergane glorie. 

We brengen een bezoek aan de oude stad, aan de bazar en maken een “Heritage “ wandeling rondom Adalat Bazar. Natuurlijk had ik ook onderzoek gedaan naar de specialiteiten hier en waar je deze kunt eten.  

We gaan dus eten bij the food library die totaal uitgestorven is. Toch eten we er goed. 

Als ik door de stad loop met Ranjeet zie ik inderdaad een stad met veel vergaande glorie. Het fort is mooi en enorm. Helaas niet open voor toerisme. 

Onderweg lopen we langs een soort kruiden fabriek. De eigenaar laat ons zien hoe het hele proces in zijn werking gaat. Verderop zien we hoe men hier sjaals op exact de kleuren van de jurk afstemt. De man doet dit met poeders en kook het in het op kleur gemaakte water. De sjaal krijgt uiteindelijk 3 kleuren! Heel knap hoe ze dit doen en ze doen het met precisie! 

Even later zien we een jonge man door de straten fietsten en hoe hij waterijsjes maakt op bestelling van de bewoners, een soort home delivery. Mooi om te zien hoe men hier nog op een ouderwetste manier van alles en nog wat maakt! Al met al voor mij een stad die geen omweg waard is.  

AMRITSAR  17-03-2023 

Onze laatste week is aangebroken. Wat vliegt de tijd toch! We bezoeken voor vertrek uit Patiāla nog de Sikh tempel waar iedereen gratis kan eten en overnachten. Voor families hebben ze zelfs privé kamers en het schijnt veel schoner te zijn dan een (goedkopere) guesthouse. Ranjeet verblijft hier dan ook graag. 

Vandaag rijden we naar Amritsar dat bekend staat om de Golden Temple.  

De tempel die Sri Harmandir Sahib wordt genoemd, is het belangrijkste bedevaartsoord voor de Sikh. De tempel staat voor broederschap en gelijkheid en ook hier mag iedereen die er komt er gratis eten en slapen, als je je schoenen en sokken maar uittrekt en je hoofd bedekt. Alles is vredig binnen de muren van het complex. Bezoekers baden in het heilige water, eten in de drukke hallen. We bezoeken de tempel in de avond omdat hij dan prachtig verlicht is. Om naar binnen te kunnen schijn je 2 tot 3 uur in de rij te moeten staan dus ik weet nog niet of ik dat ga doen. Maar eerst rijden we naar de grens overgang met Pakistan om de Grensceremonie bij te wonen. Deze grens draagt de naam Wagah.  

Wagah is de enige land-grensovergang tussen India en Pakistan, op 30 km vanaf Amritsar, en sinds 1947 een gedeelde stad, het westelijk deel ligt in Pakistan en het oostelijk deel in India.  

Dagelijks wordt de Wagah grens officieel gesloten. In India en in Pakistan sluiten soldaten de poorten en ze halen de vlaggen neer. Voordat de grensceremonie begint, dansen vrouwen onderaan de tribune. Het is een bijzonder indrukwekkend en luidruchtig tafereel!  

S’avonds eten we een hapje bij Brothers Dhaba wat prachtig ligt in het heritage deel van de stad en vol locals zit.  

Na het eten lopen we de heritage wandeling op weg naar de golden tempel. Natuurlijk hebben we niets bij ons om ons hoofd te bedekken. Een dame ziet het en loopt naar ons toe. Ze vertelt dat we verderop doekjes kunnen kopen voor een prikkie. Ze loopt met ons mee en helpt ons met het kopen ervan en zelfs het vastknopen van de doeken op ons hoofd. De typische vriendelijkheid van de Indiërs! Als we de tempel naderen kijk ik mijn ogen uit. Ik heb  zelden zoiets moois gezien! Helaas mocht mijn statief niet mee waardoor ik zo goed als mogelijk uit de hand heb geprobeerd vast te leggen. Het moest ook snel gebeuren want je mag hier alleen met een telefoon fotograferen.. 

AMRITSAR 18-03-2023 

Na het ontbijt lopen we weer de route richting de tempel. Onderweg stoppen we bij Jallianwala Bagh Memorial. Dit monument is opgebouwd om het bloedbad dat hier in 1919 plaatsvond ter herdenken. Het Brits-Indische leger schoot hier toen 379 ongewapende mensen dood, die demonstreerden voor een onafhankelijk India.  

De hele ochtend doen we niet veel meer dan mensen kijken en shoppen. Mama heeft het naar haar zin! 

Later ga ik nog even op pad voor lensdoppen en gaan we rond 16 uur naar vrienden van Ranjeet op 30 km van Amritsar waar we uitgenodigd zijn om te eten.  

Als we aankomen wandelen we eerst met Ranjeet en twee van zijn vrienden die in het dorp wonen. Er wonen hier ongeveer 1000 man en iedereen kent elkaar. Toeristen hebben de kinderen nog nooit gezien. Binnen een mum van tijd zie je mensen om de hoek kijken en hebben we een stuk of 20 giechelende kinderen achter ons aan lopen. Een paar van hen trekt gekken bekken en als ik me omdraai doe ik uitbundig met ze mee. Nu kan de lol al helemaal niet meer op!  

We komen aan bij de familie van de vriend van Ranjeet, je wordt hier als gast volledig in de watten gelegd. Om de haven klap krijg je iets aangeboden! De ouderen ( vanaf een jaar of 22 ) spreken geen Engels, de jongeren wel. Het gesprek komt moeizaam op gang en we zitten en zitten maar. Allen gefocust op het jonge meisje van 2. Blij met de afleiding want ik voel me behoorlijk ongemakkelijk. We worden lek gestoken door de muggen waardoor het gezin zich weer ongemakkelijk voelt en van alles probeert om ze te verdrijven!  

Na 3 uur ongemakkelijk zitten gaan we eten, nou ja de man des huizes,  Ranjeet, mama en ik. De jongere generatie kookt, de vrouw des huizes dirigeert. Het eten is simpel en smaakt fantastisch! Om 20:45 rijden we weer richting Amritsar. 

CHANDIGRAH 19-03-2023 

Vanochtend ligt het internet er uit. Als ik navraag doe bij de receptie blijkt dat er wat politieke issues gaande zijn in Punjab waardoor de regering in heel de staat het internet er uit heeft gegooid. Wat de issues zijn kunnen ze mij niet vertellen.  

Ranjeet weet hier wel meer over. Het zou gaan om de arrestatie van een politieke extremist  

Om 07:30 zetten we koers richting Chandigarh. De wegrestaurants vallen erg op hier in Punjab. Ze zijn super de luxe opgezet en enorm groot met een hoofd restaurant met aan weerszijden eetstalletjes. Ook de mensen die hier stoppen vallen op, de een nog netter gekleed dan de ander. Het is een lust voor het oog!  

Als we door de tollporten rijden staan er voor onze auto zowel links als rechts van ons mensen voedsel uit te delen, gratis volgens Ranjeet. Een gewoonte in Punjab die mij niet eerder was opgevallen. Ook spookrijders kom je met enige regelmaat tegen (in heel India) en niemand lijkt hier echt van op te kijken! 

Chandigarh heeft een unieke status door hoofdstad te zijn van twee Indiase deelstaten (Punjab en Haryana). De stad staat bekend als een van de beste experimenten op het gebied van stadsplanning en moderne architectuur in de twintigste eeuw in India.  De stad is ontworpen door de Zwitsers-Franse ontwerper Le Corbusier en is een van de eerste geplande steden in India. De straten zijn schoon en heeft heel veel parken! Het is de enige stad n India waar er fietspaden zijn. Je ziet er zelfs fietsen stallingen, een westers uitziende stad. Het is zelfs de 3de schoonste stad van India, tot grote vreugde van mama! 

Het is groots opgezet, geen stalletjes waar je van alles en nog wat kan kopen maar een mega openlucht shopping complex met heel erg veel (echte) winkels. Bij het zien ervan zijn we eigenlijk al klaar. Te veel winkels waardoor ik ondanks de ruime opzet ik een soort claustrofobie krijg. We zijn er dan ook zo weg.  

Er zijn in de stad 2 bezienswaardigheden: 

Het Nek chand Rock Garden dat door Le Corbusier in 1957 als hobby is gestart met het ontwerpen van dit park. Het is verspreid over 40 hectare en je treft hier  meer dan 5.000 sculpturen. Alle sculpturen zijn gemaakt van verschillende soorten industrieel en stedelijk afval. Het is prachtig om te zien en de locals komen hier om te chillen met hun kinderen. Het is er dus ook erg druk!  

Het Capitol Complex bezoeken we ook. Het staat op de wereld erfgoedlijst al snap ik niet helemaal waarom. Zijn visie is mooi bedacht alleen de monumenten vind ik zelf niet zo bijzonder.  

Het schijnt het meest spectaculaire werk van Le Corbusier te zijn, wat Chandigarh uniek maakt ten opzichte van andere plaatsen in India. Hij vatte het masterplan van Chandigarh op als analoog aan het menselijk lichaam. Hij stelde voor dat de stad een hoofd zou hebben (het Capitoolcomplex, Sector-1), hart (het stadscentrum, Sector-17), longen (de tuinen en de vrijetijdsvallei), geest (culturele en educatieve instellingen), de bloedsomloop (wegennet) en de ingewanden (het Industriegebied). Het concept van de stad is gebaseerd op vier hoofdfuncties: wonen, werken, zorg voor lichaam en geest en bloedsomloop. Ik vind het allemaal mooi bedacht, de Indiers zelfs dromen om hier te wonen en ik, ik vind er geen fluit aan! 

Als we klaar zin met de sightseeing kopen we onderweg naar het hotel een biertje. Bij het hotel kan je nergens buiten zitten dus lopen we naar het park wat verderop ligt. Ons biertje drinken in het park moet stiekem gebeuren want het is niet toegestaan, wat het voor ons alleen maar leuker maakt. Op een bankje zitten we, met ons blikje in de tas en nemen slokken om ons heen kijkend of er geen politie in de buurt is (die zijn hier namelijk op elke hoek van de straat met mitrailleurs onder de arm)! Volgens Ranjeet wonen hier voornamelijk rijken.  

Het is wel leuk om hier naar de sportende tieners te kijken. De huizen zijn ook enorm en redelijk modern. Alles lijkt hier geordend en onder controle. Mijn stad is het niet, ik mis hier de vriendelijkheid van de mensen en de chaos die je verder overal in India vindt! 

Om 20 uur gaan we voor een massage, wat kijk ik hier naar uit!! 

RISHIKESH 20-03-2023 

Mijn God wat een heerlijke ontspanning had kunnen zijn na een massage verliep voor mama dramatisch anders. Dood ziek is ze. Ze spuugt en spuugt en het komt er ook van onderen uit. Ze voelt zich beroerd! Waar dit nou weer vandaan komt; we hebben op de druiven na exact het zelfde gegeten. Ik vind dit zo kut voor haar, werkelijk de ene tegenslag na de ander! De hele nacht is ze bezig geweest. Nu staat ons vandaag ook nog een lange rit te wachten.  

Als we bijna bij Rishikesh zijn begint mama weer wat gal te braken. Aangekomen in het hotel worden we ook nog eens onaangenaam verrast. Het hotel zag er op internet een stuk beter uit. We kunnen een gratis upgrade krijgen naar de suite maar ook deze ziet er niet uit. Snel op booking kijken of er een fijner hotel te vinden is op deze regenachtige dag!  

Ik zie een hotel, het kost bijna het dubbele dan het hotel waar we nu zitten (wat toch ook al 90 euro kost per nacht)  

Ik vraag Ranjeet te bellen en te onderhandelen over de prijs. Uiteindelijk krijgen we de superieur kamer met uitzicht op de Ganga rivier en de bergen voor 510 Euro voor drie nachten ipv 710 euro. Alle maaltijden zijn inbegrepen en tevens allerlei yoga klassen, bezoek aan Ayurvedische arts en nog wat dingen. Wat ik even over het hoofd heb gezien is dat het een rookvrij hotel is. En net nu we een heerlijk balkon hebben (voor t eerst!)  

Bij mij rommelt het ook, door menstruatie maar ook wat krampen. Gelukkig niet zo heftig als mama. Zij gaat even slapen, ik loop langs de Ayurvedische arts. Ze schrijft me wat medicijnen voor om beter door de menopauze te komen en bloedverlies te verminderen. Daarnaast krijg ik ook voeding advies en adviseerde zij mij een massage waarbij ze gebruikmaken van specifieke oliën die aansluiten op mijn klachten.  

Daarna maak ik een wandeling langs de Ganga. Zelfs een hond lijkt van de rust en het uitzicht op de bergen en de Ganges te genieten! Het is hier een oase van rust zo 6 km buiten het centrum. Ik vind  het fijn, mama is helemaal in haar nopjes!  

RISHIKESH 21-03-2023 

Vannacht heb ik het stokje van mama overgenomen. Om de 2 uur naar de wc, mijn darmen zullen inmiddels wel gereinigd zijn?! Mama daarin tegen heeft als een roosje geslapen van 21 tot 06 uur. Het regent behoorlijk als we wakker worden maar dat mag de pret niet drukken want vanaf ons balkon heb ik een prachtig uitzicht op de rivier. De mist en het geluid van de regen is rustgevend!  

Het is een heerlijk relaxed dag. We gaan langs de arts en doen mee aan een Pranayama & Om Chanting sessie. Dit zijn oefeningen om de energie in je lijf beter te laten stromen. Tijdens de oefeningen kan ik mijn lachen nauwelijks inhouden als ik kijk naar mama die er niets van lijkt te snappen. Haar coördinatie is werkelijk een ramp! Aansluitend gaat mama voor een massage, ik moet nog even wachten dus chill heerlijk op ons balkon, het regent nog steeds!  

De massage was fantastisch! Daarna toch even naar buiten. Ik rij met Ranjeet maar het centrum om een Arti bij te wonen bij de tempel van de Parmath Niketan ashram waar het licht prachtig op valt tijdens zonsondergang! Je moet eerst een hele lange brug (Ram bridge) over lopen om er te komen. Aan deze zijde van de rivier bevinden zich ook alle ashrams. Ik vind het leuk hier. Het krioelt er van de mensen, er rijden geen auto’s, er lopen koeien en overal zie je naast winkeltjes eetstallen! Voor mij helaas geen streetfood vandaag. Dit is typisch zo’n plek waar ik uren en zelfs dagen rond kan struinen. Er is hier van alles te beleven! Van pelgrims zien scharrelen, mensen die rituelen uitvoeren, yoga cursussen tot aan raften , trekkings langs dorpen en watervallen maken. Een heerlijke plek dus! Helaas hou ik het niet langer dan 2 uur vol. Mijn maag begint weer te rommelen en het duurt 40 minuten voor we terug zijn bij het hotel. Ik red het gelukkig!  

Zo weer lekker hapje eten (droge rijst terwijl er een heerlijk buffet aanwezig is!!)  

RISHIKESH 22-03-2023 

Een na laatste dag alweer. Goed geslapen, beiden.  

Bij wakker worden voel ik me nog niet 100% en het is droog vanochtend. Ik besluit dan ook om niet naar Mussoorie te gaan maar Rishikesh rustig verder te ontdekken. Ik voel me ook nog niet fit genoeg om een trekking te maken. Hier baal ik wel van! Dankzij de verkoop van de loft weet ik nu  dat ik gewoon op een later tijdstip terug ga komen naar deze regio!  

Via de Ganki bridge lopen we naar de andere kant van rivier.  

De bedoeling is dat we starten met een bezoek aan de Maharishi Mahesh yogi Ashram  van de beroemde Maharishi Mahesh Yogi die de Transcendente Meditatie-beweging begon. In 1968 werd de ashram beroemd en plaatste Rishikesh op de wereldkaart toen The Beatles hier verbleven en de teksten van het album White schreven. Als we daar aankomen blijkt het in een National Park te liggen die pas om 10 uur open gaat. We besluiten dus om een wandeling langs de Ganges te maken. We zien vele pelgrims op weg naar de tempels om te bidden en daarna voedsel in ontvangst te nemen. Na 2 uur lopen voel ik dat ik zwak op mijn benen word dus besluiten we de ashram over te slaan. Tijdens de wandeling zie ik mama zich geregeld aan de arm van Ranjeet vast klampen of zijsprongen maken. Ze is als de dood voor de koeien hahaha 

Bij terugkomst in het hotel gaan we een paar uur uitrusten bij het zwembad. We moeten het een en  ander verbouwen, de bedjes zijn voorzien van schermen tegen de zon of ze staan in de schaduw. Wij de schermen er af halen, het meisje van security ons verbaasd aankijkend! De angst van mama  voor koeien slaat over op haar angst voor de apen (die er nu niet zijn!!)  

We doen verder niet veel meer vandaag. Koffers inpakken (wat een hele opgave is voor mama hihi) en we doen een 5 uur showtje op een bankje aan de kade waar we op een gegeven moment 2 badende wilde olifanten spotten aan de overkant van de rivier. We zitten hier heerlijk met uitzicht op het water en de bergen en blikken terug op onze 3 weken India!  Als we op de kamer komen storten we ons beiden op ons bed! Morgen lange dag en nacht! 

DELHI 23-03-2023 

Ik geniet van mijn laatste ochtend in India. De zon schijnt volop ons balkon en te temperatuur is zeer aangenaam! Het personeel is om 7 uur volop bezig met het schoon maken van de terrassen. Alles ziet er spic en span uit! Als ik een van de medewerkers wat langer bekijk tijdens het verrichten van zijn werkzaamheden zie ik dat hij vuil in zijn zakken verzamelt om deze vervolgens over het hek de straat op de goeien. De straten worden vervolgens weer door andere mensen (vrouwen) schoon geveegd. Bijzonder zoals dit werkt in India!  

We zetten koers richting Delhi waar we nog langs 2 toeristische plekken zullen gaan om daarna af te sluiten met een diner in het Indian Accent restaurant van het Lodhi hotel. Het restaurant staat op de top 100 beste restaurants ter wereld!  

Als we na 4 uur rijden aankomen in Delhi zien we iets wat op een berg lijkt. Ik vermoed dat dit zo’n afval berg is die ik eens op tv heb gezien. Bij navragen klopt dit ook. De berg is immens, er vliegen honderden kraaien boven de berg er staan tractoren en hijskranen op en veel woningen omheen. De arme mensen die hier wonen, ik kan me zo voorstellen dat het hier enorm moet stinken! Ik open de raam van de auto maar niet om het te checken. Het plastic wordt er gerecycled waarna er van de berg een tuin wordt gemaakt. In India is alles mogelijk!  

We lunchen in een heerlijk tentje bij de Khan market in zuid Delhi. Dit schijnt the place to be te zijn van the upper class van Delhi. Dat zie je ook aan dure geparkeerde auto’s en de prijzen in de eet tentjes. We eten beiden een heerlijke sandwich. Toch lekker om weer eens iets Westers te eten!  

Na de lunch bezoeken we als eerste de  Humayan Tombe. Het is gebouwd in de 16e eeuw door Haji Begum, de oudste (Perzische) vrouw van Mogol keizer Humayan. Dit maakt de Humayan Tombe een bijzondere en unieke mix van zowel Perzische als Mogol bouwstijlen. De Humayan Tombe heeft de bouw van de Taj Mahal sterk beïnvloed. 

Daarna rijden we naar de Lotus tempel. Het is gemaakt van wit marmer en de tempel behoort tot het Bahai geloof. Dit geloof verkondigt de eenheid van alle mensen en religies. Iedereen is welkom om er te bidden. Op Google had ik gelezen dat deze het mooist is na zonsondergang als de tempel verlicht is. Helaas is de tempel dan ook gesloten. Voor de mooiste lichtval op de tempel kan je het best s’ochtends vroeg gaan. In de tuin staan vele mini sinaasappel boompjes. De locals springen over de hekken om de sinaasappeltjes te plukken waarna ze door de bewaking weg gejaagd worden. De mensen hebben er de grootste lol in en ik geniet het tafereel!  

Ik probeer nog om te lopen en het van de andere kant te fotograferen, helaas staan er overal hoge hekken. Wel wordt ik na het bezoek van deze vredige plek geconfronteerd met de harde werkelijkheid waar India ook uit bestaat. Ik zie een meisje, hoogstens 5 jaar oud op straat. Ze is opgemaakt, een soort van verkleed en heeft pauwenveren in haar hand (brengt geluk). Ze probeert mensen te paaien om voor een vergoeding met haar op de foto te gaan. Zo zie ik ook kinderen die door hun moeder de straat op gestuurd worden om te bedelen.  

De energie van mama raakt op en hebben nog wel even te gaan dus besluiten we ergens op een terras neer te strijken in afwachting van onze slottijd voor het diner.  

Ranjeet brengt ons naar Hauz khas village bij lama kitchen, een enige tent met uitzicht op een fort en meer, een sfeervol plekje! 

Als we in het restaurant zitten en de menukaart zien besluiten we voor het 6 gangen diner te gaan met bijpassend wijn arrangement. We eten werkelijk voortreffelijk en mama geniet duidelijk van de uitstraling en kwaliteit van het eten. Dat maakt dat ik des te meer geniet. Een mooiere afsluiting van deze reis had ik mij niet kunnen voorstellen!